مفهوم "مجرم ساختگی".

«مجرم ساختگی» شخصی است که قربانی اعمال خلاف قانونمندی، جستجوی حقیقت، با اصل هنجاری حاکمیت قانون بوده یا همچنان ادامه دارد.

چنین اقداماتی فقط یک هدف را دنبال می کند، یعنی:

  1. اینکه یک فرد بی گناه در برابر افکار عمومی و دولت نقش بزهکار، جنایتکار و دشمن داخلی جامعه را بازی می کند.
  2. اینکه شخص بیگناه در قبال ارتکاب جرایم سنگین مسئولیت حقوقی، مدنی و اخلاقی دارد.

در زیر لیستی از اقدامات اصلی با هدف تولید مجرمان آمده است:

  • بازداشت خودسرانه؛
  • سوء استفاده از قدرت و استفاده از زور بیش از حد در زمان دستگیری؛
  • سیاسی شدن دستگاه قضایی و انتظامی؛
  • تمدید غیر ضروری بازداشت پیشگیرانه بیش از مدت مقرر در قانون؛
  • اظهارات نادرست افسران پلیس؛
  • شباهت شواهد یا سلاح؛
  • تحریک یا رشوه دادن به شاهدان؛
  • جعل اظهارات مجرمانه و "اعترافات اجباری"؛
  • تأخیر غیرموجه در جلب متهم به دادسرا؛
  • ویرایش قانونی و/یا تلویزیونی؛
  • عدم اطلاع مقامات کنسولی از سوی مقامات
  • استفاده منفرد یا مکرر از شکنجه جسمی و روانی؛
  • پوشش بعدی اعمال شکنجه ای که قبلاً انجام شده است.
    آزار و اذیت خانواده؛
  • محرومیت از دسترسی به دفاع کافی؛
  • محرومیت از توانایی قضاوت عینی برای شخص زندانی؛
  • ترتیبات زندان با هدف پرورش انزوا و ناامیدی؛
  • محرومیت از دسترسی به درمان پزشکی کافی؛
  • تأخیر سیستماتیک در برگزاری جلسات استماع؛
  • تأخیر در تحقیقات مربوط به اعمالی که ادعا می شود حقوق بشر را نقض می کند.
  • نقض اصل برائت از طریق استفاده جنجالی از رسانه ها؛
  • مونتاژ تلویزیونی و "اخبار جعلی"؛
  • ایجاد «قربانیان دروغین»، «شاهدان دروغین»؛
  • مداخلات رسانه ای توسط متهمان عمومی؛
  • تهدید و/یا انتقام علیه بازرسان، روزنامه نگاران، فعالان؛ محکومیت های موازی در
  • فشار رسانه ها بر قاضی؛
  • دستفروشی نفوذی؛
  • اختفای مرتکب یا مرتکبین واقعی عمل غیرقانونی انجام شده؛
  • تجلی پیش داوری نسبت به گناه از سوی قاضی؛
  • شدت بیش از حد در زمان تعیین حکم;
  • هر نوع اقدام از سوی مقامات که با مقررات آیین دادرسی مندرج در قانون اساسی، قوانین جزایی و همچنین معاهدات بین المللی که قبلاً توسط دولت کشور تصویب شده است، مغایرت داشته باشد.

در تمام مواردی که در پایان یک فرآیند تحلیلی دقیق، می‌توانیم ثابت کنیم که حداقل یکی از عناصر فهرست علیه متهم مرتکب شده است و به گونه‌ای که تز مجرمیت غیرقابل دفاع می‌شود. Vero مستلزم به کارگیری اصول اساسی زیر است که بر اعمال کیفری در هر کشور قانونی حاکم است و به نفع متهم است:

  • اصل شک معقول یا in dubio pro reo;
  • به رسمیت شناختن بی گناهی؛
  • منع رفتار ظالمانه و غیرانسانی؛
  • حق جبران خسارت کامل.